วันจันทร์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ล่องลอยเหนือน่านฟ้าแอฟริกา ตอนที่ 2 Embraer 190 และเครื่องบินเล็ก



กลับมาต่อเรื่องเครื่องบินที่ผมได้ใช้ในการเดินทางถ่ายสารคดีแอฟริกาครั้งนี้ครับ นอกจาก เจ้าดรีมไลเนอร์ 787 ที่เราบินตรงจาก กรุงเทพมาไรโรบีเคนยาแล้ว กำหนดการของเราต้องเดินทางต่อไปที่แซมเบียทันที มาถึงที่สนามบินJKIA ประมาณหกโมงเช้า เราผ่านด่านต่างๆไปพักผ่อนที่เลาจน์ของเคนย่าแอร์เวย์ภายในสนามบิน สะดวกสบายมากครับ มีอาหารเครื่องดื่ม ห้องน้ำ แถมมีห้องอาบน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวบริการด้วยอีกต่างหาก เราจะต้องบินต่อไปยังแซมเบียในตอนบ่ายสาม
ใกล้เวลาที่ต้องออกเดินทางเราออกจากเลาจน์พร้อมสัมภาระไปยังเกท ครั้งนี้สายการบินเคนย่าเลือกใช้เครื่องบิน Embraer ซึ่งจัดว่าเป็นเครื่องบืนขนาดกลาง จุคนได้ประมาณสัก 200 คนเหมาะกับการบินระยะไม่ไกลมาก เที่ยวบินนี้เป็น ไนโรบี ไปลิฟวิงสโตน และฮาราเร่ ซึ่งเป็นเมืองหลวงของแซมเบีย ใช้เวลาเดินทางไปถึงลิฟวิงสโตน 3 ชม. นั่งกันพอเมื่อยๆ ซึ่งเครื่อง Embraer190 ก็นั่งสบายพอประมาณแหละครับ บนเครื่องก็มีการเสริฟอาหาร เครื่องดื่ม เที่ยวที่เราไปนั้น เต็มเอี้ยดไปด้วยคนแอฟริกัน ซึ่งต้องบอกว่าตัวโตกันมาก ไซส์น้องๆยักษ์กันทั้งนั้นทั้งผู้หญิงผู้ชาย ฝรั่งผิวขาวยังตัวเล็กว่าเลย พวกเราชาวไทยนี่เวลาเดินผ่านเหมือนเดินผ่านกำแพงประมาณนั้น นั่งกันทีเต็มที่นั่งแบบไม่ต้องกระดิกตัวเลย เห็นแล้วก็น่าอึดอัดแทน ส่วนพวกเค้าก็คงมองพวกเราว่า ชาติอะไรว่ะ ตัวเท่าลูกหมา 5555 ระหว่างทางที่เราบินผ่าน มองเห็นช้างล่างเป็นทุ่งหญ้าสีน้ำตาลสุดตา ตลอดทาง แซมเบียถือว่าเป็นแอฟริกาตะวันออกที่ค่อนไปทางใต้ ตอนใกล้ๆจะถึงลิฟวิงสโตนมองเห็นหมอกไอน้ำจากน้ำตกวิคตอเรียชัดเจน แล้วเครื่องเราก็ร่อนลงจอดที่ ลิฟวิงตัน เรียบร้อยไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น
อีกเครื่องบินหนึ่งที่มีโอกาสได้นั่งในการเดินทางครั้งนี้คือ เครื่องบินเล็กขนาด 8-10 ที่นั่งของสายการบิน safari link ซึ่งเป็นพันธมิตรกับเคนย่าแอร์เวย์ บินระหว่างเมืองใหญ่ไปยัง อุทยานแห่งชาติต่างๆ อย่างที่เคยเล่าให้ฟังเรื่องผู้ใหญ่ใจดีแห่งเคนย่า ท่าน Dr Titus Naikuni ที่ช่วยสนับสนุนทุกอย่างในเคนย่าให้กับทีมเรา จากตอนแรกที่จะต้องใช้รถเดินทางจากไนโรบีไปที่อุทยานแห่งชาติมาไซมาร่า เป็นเวลา 5-6 ชม. ซึ่ง Dr Naikuni บอกว่าเหนื่อยตายไปเครืองบินดีกว่า ชม เดียวเรา ก็เลยโชคดีได้นั่ง เครื่องบินของ Safari Link นี่แหละครับ เครื่องของ safari link ออกเดินทางจากไนโรบีที่สนามบินวิลสันซึ่งเป็นสนามบินเล็กภายในประเทศ ภายในคับคั่งไปด้วยเครื่องบินเล็กและเฮลิคอปเตอร์ ขึ้นลงกันตลอดเวลา ทีมสารคดีของพวกเราผ่านด่านตรวจสารพัดตามมาตรฐานการบิน แล้วก็เดินไปขึ้นเครื่องบินกันเลย โดยส่วนตัวผมชอบเครื่องบินใบพัดลำเล็กๆแบบนี้นะครับ น่ารักดีแต่บางท่านคงไม่ชอบเพราะว่าจะไม่ค่อยนิ่งเท่าไร มีส่ายๆ ร่อนๆ แต่ผมชอบเพราะเครื่องบินแบบนี้จะบินไม่สูงมากนัก เห็นอะไรๆข้างล่างได้เพลินตาไปตลอด จากไนโรบีไปยังมาไซมาร่าบินประมาณ 1 ชม เท่านั้น ระยะทางประมาณเกือบ 300 กม. เราบินผ่านทิวทัศน์แปลกตาข้างล่างมาตลอดแล้วก็รู้สึกได้ว่าน่าจะบินเข้าเขตอุทยานแล้วเพราะข้างล่างเริ่มเป็นทุ่งหญ้าไม่มีชุมชนบ้านเรือน สักพักเครื่องเริ่มลดระดับลงมาเรื่อยๆ แล้วผมก็เห็นรันเวย์สีน้ำตาลโผล่มาจากแนวเขียวๆของต้นไม้ 55555 ไม่อยากจะเชื่อเห็นแต่ในหนัง รันเวย์เป็นดินลูกรังเลยครับ กลางป่าแท้ๆ เครื่องบินบินวนรอบสนามบินสักพัก ซึ่งก็คงจะตรวจดูความเรียบร้อยของรันเวย์ว่ามีอะไร กีดขวางหรือเปล่า มองไกลๆเห็นฝูงกวาง กินหญ้าอยู่เลย การบินวนอาจเป็นการไล่สัตว์ป่าออกไปจากพื้นที่ก็ได้ อันนี้ผมคิดไปเองนะครับ ไม่ต้องมีการขอลงจอดกับสนามบินหรือวิทยุอะไรให้วุ่นวาย กัปตันพาเครื่องร่อนลงทันที เมื่อล้อกระทบกับรันเวย์ลูกรัง รู้สึกได้ถึงความส่ายๆนิดหน่อย พอเสียวๆ จากนั้นเครื่องก็บินไปจอดสนิทที่ปลายรันเวย์ ผมมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง อดหัวเราะไม่ได้เมื่อเจอเพิงเล็กๆแห่งหนึ่งตั้งอยู่ ข้างๆ แล้วเขียนว่า Duty Free Shop เออน่ะ มันจะมีใครมาซื้อมาขายอะไรกันกลางป่าล่ะนี่ เครื่องจอดสนิท กัปตันมาเปิดประตูให้พวกเรา และเปิดใต้เครื่องเอาสัมภาระของพวกเราออกมาวางให้ตรวจความเรียบร้อย ของครบไม่มีอะไร แต่มองออกไป ไม่เห็นใครมารับเราเลย ชักหวั่นใจว่าเราลงสนามบินถูกหรือเปล่า เพราะจากที่ถามกัปตันก่อนบินขึ้น บอกว่ามีลงหลายสนามบิน แต่กัปตันก็ตรวจรายชื่อพวกเราและกล่าวยืนยันว่า ไม่ผิดสนามบินหรอก แต่เพื่อความสบายใจเค้าจะยังไม่บินต่อ จะรอจนกว่ามีคนมารับพวกเรา เอออย่างนี้ค่อยสบายใจหน่อย ไม่งั้นก็ไม่รู้จะไปทางไหน มีแต่ป่าทั้งนั้น สักพักประมาณ 10 กว่านาที เสียงรถก็แว่วเข้ามาพร้อมกับเห็น รถ Land Cruiser ซาฟารี คันใหญ่วิ่งตัดป่าตรงเข้ามาหาพวกเรา คนขับจอดรถกระโดดลงมาทักทายกับกัปตันเครื่องบิน พร้อมแนะนำตัวว่า จะมารับพวกเราไปโรงเแรม โล่งอกไปที นึกว่าจะต้องมาอดตายกลางป่าแอฟริกาซะแล้ว วันนี้สั้นๆแค่นี้ก่อนครับ และอย่าลืมครับ ความรู้คู่เดินทาง แล้วทุกอย่างจะสนุกกว่าเดิม โชคดีครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น