แต่ก็อย่างว่าแหละครับ เรื่องนี้ใครชอบแนวไหนก็เรียกร้องกันไป ฝ่ายไม่ชอบไม่เห็นด้วยก็เอาเหตุผลมาค้านกันไป ถูกผิดได้เสียพิจารณากันไป กฎอะไรแก้ได้ก็แก้ อย่างกฎหมายมอไซค์บางข้อโบราณมากเช่น ต้องขับชิดขอบทางด้านซ้ายตลอดเวลาอย่างนี้เป็นต้น กฎอย่างนี้ออกมาคนขี่มอไซค์ที่ไหนจะทำตาม ชิดซ้ายตลอดถนนบ้านเราขี่ได้ตรงไหน อันตรายยิ่งกว่าขี่เลนขวาอีก
แต่วันนี้จะมาเล่าเรื่องมอไซค์ที่ไนโรบีให้ฟังกันครับ ด้วยความที่ผมชอบขี่มอไซค์อย่างที่เล่าให้ฟังตอนต้น ไปเมืองไหนก็คอยมองดูว่า บ้านเมืองเค้าใช้มอไซค์อะไรแบบไหน มากน้อยอย่างไร สังเกตุดูที่ไนโรบีนี่ ใช้มอไซค์กันพอตัวครับ แต่ไม่มากเหมือนบ้านเรานะครับ ยังห่างกันเยอะ แต่ก็มีเห็นแบบใช้กันหลายแบบ ทั้งส่งของ ใช้ส่วนตัว และใช้เป็นแท๊กซี่หรือบ้านเราเรียกมอไซค์วินนั้นแหละครับ วินไนโรบีก็ตั้งตามจุดต่างๆ คล้ายบ้านเราแหละ ทางแยกหรือจุดตัดถนน จุดเปลี่ยนรถพวกนี้ จะเห็นตั้งวินกันเป็นกลุ่มๆ ส่วนจะมีหัวหน้าวิน คนคุมวินหรือต้องส่งส่วยหรือเปล่า อันนี้ไม่ทราบนะครับ เพราะไม่ได้ลงไปถาม มอไซค์ที่นี่ แต่งตัวเป็นระเบียบครับ น่าจะเป็นเพราะกฎหมายเข้มงวด หมวกกันน๊อคเท่าที่เห็นเป็นแบบเต็มใบปิดคางทั้งหมด แบบหมวกก่อสร้าง พาสติกก็องแก้งนี่ไม่เห็นใส่เลย ใส่เสื้อคลุมและมีเสื้อกั๊กเซฟตี้มีแถบสีสะท้อนแสงใส่ทับอีกต่างหาก คนซ้อนก็เหมือนกัน แต่งตัวครบ มอไซค์ที่ใช้เป็นมอไซค์แบยที่เรียกกันว่า มอไซค์ผู้ชายรูปทรงบึกๆถึก น่าจะเป็นเพราะสภาพถนนไม่ค่อยดี หลุมบ่อทางพังๆมีเยอะ ถามคนเคนย่าบอกว่า มอไซค์ที่ชอบใช้ที่นี่ ยี่ห้อ lifan ของจีน คงเพราะถูก ประมาณคันละสามหมื่นบาทไทย จีนนี่เป็นชาติที่ตอนนี้ลงทุนในเคนย่ามากที่สุดนะครับ ถามไกค์บอกว่า จีนมาทำถนน ทางด่วน สร้างเมืองกันเลย
ด้วยความที่เคยเล่าไปในตอนเก่าๆว่า ไนโรบีนี่รถติดขั้นบรรลัยใน ชม เร่งด่วนเราเลยเห็นผู้คนบางส่วนนอกจากจะใช้วิธีเดินแล้วถ้ารีบๆ ก็ต้องมอไซค์วินอย่างเดียวแหละครับ วิ่งกันเกลื่อนเมือง ว่าจะหาโอกาสไปลองนั่งสักครั้งก็ไม่มีเวลา ไม่งั้นได้มาเล่าประสบการณ์สนุกๆให้ฟังกัน เช่นเคยครับ ความรู้คู่เดินทาง แล้วทุกอย่างจะสนุกทุกครั้ง โชคดีทุกท่านครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น